Kalıntı

Ruin

​

Üzerindeki eski metinleri kazıyarak yeni metin yazmakta kullanılan parşomen anlamına gelen palimpsest kavramı, projenin çıkış noktasını oluşturmaktadır. Baudelaire hafızayı “yazıldıkça silinen”e benzetir ve onu palimpsest olarak adlandırır. Yer yer silinmiş, kaybolmuş bu görüntüler, bellek kalıntılarıdır. Üst üste eklendikçe geçmişi silmeye çalışan anılar, bir çeşit kolaj bellek yaratır. Görüntüler İç içe geçmiş, kaybolmuş, zaman belirsizleşmiştir. Yeni gelen her ‘anı’ bu birikmiş tabakayla ilişki kurmak durumundadır.

​

The concept of palimpsest, which means parchment used for writing new text by scraping off old texts, forms the starting point of the project. Baudelaire likens memory to "writing that is erased as it is written" and calls it a palimpsest. These partially erased, lost images are remnants of memory. Memories that attempt to erase the past as they pile up create a kind of collage memory. The images intertwine, become lost, and time becomes uncertain. Every new 'memory' must establish a relationship with this accumulated layer.

​

​

Analog collage series

various sizes, 2018